بررسی ارتباط بین موانع محیطی با کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو شهر تهران

مقدمه و اهداف به حداکثر رساندن کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دارای ناتوانی، هدف اولیه خدمات توانبخشی و از جمله بحث­های مطرح در تحقیقات توانبخشی و سلامت کودک می­باشد. با آگاهی از میزان تاثیر عوامل مختلف از جمله موانع محیطی می­توان در جهت بهبود کیفیت زندگی این کودکان اقدام کرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین موانع محیطی با کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 12-8 سال مدرسه­رو شهر تهران بود. مواد و روش­ ها مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی-تحلیلی بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 67 نفر بود که از بین کودکان مبتلا به فلج مغزی 12-8 سال مدرسه­رو سطح شهر تهران که معیار­های ورود به مطالعه را داشتند، به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی موانع محیطی از European Child Environment Questionnaire و جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسش­نامه کیفیت زندگی از Cerebral Palsy Quality Of Life Questionnaire نسخه والدین استفاده گردید. یافته­ ها یافته­های مطالعه حاضر نشان داد که بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه منفی معنادار وجود دارد (05/0 نتیجه ­گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه معنادار وجود دارد؛ به این صورت که هر اندازه موانع محیطی پیرامون یک کودک فلج مغزی کمتر باشد، از کیفیت زندگی مطلوب­تری برخوردار خواهد بود و برعکس.